Dunedin New Zealand

Al een week hier. Wat een tijd. Het zou zo vier weken kunnen zijn, maar het zouden ook maar twee dagen kunnen zijn. Ik zal maar proberen te beginnen bij het begin! Vergeef me als ik zaken vergeet of van de hak op de tak spring ;). (Of alles te uitgebreid vertel, hoewel ik voor mijn gevoel nog veel te veel zaken weglaat.)

De heenreis:
Vorige week dinsdag vertrokken uit NL. Met pijn in mijn hart Loesje en alle vrienden en familie moeten achter laten. Allereerst naar Singapore, 12uur en 30 min grofweg moeten vliegen, wat een gedoe! Bij aankomst in Singapore was het 25 graden en ongeveer 6 uur s’morgens ( in NL was t toen 12 uur s’nachts. Meteen een plaats gaan zoeken om te slapen ( twee uur later gevonden) en toen een poging gedaan tot slapen. Helaas na een uurtje wakker geworden omdat ik me erg ziek voelde. Flink last gehad van zenuwen / jetlag denk ik. Uiteindelijk toch nog een uurtje of 1.5 kunnen slapen. 
Na het ontwaken eens gaan rondzwerven over het vliegveld. On-ge-lofelijk. Anders kan ik het niet beschrijven. Ik heb nog nooit een dermate groot bouwwerk gezien, met zo veel verschillende winkels, spa resort, zwembad, eetgelegenheden, hotels, etc erin. Ik heb grofweg een 10 uur rondgezworven en nog even gezwommen op het dak van het vliegveld (met 35 graden) om vervolgens om 21:45 uiteindelijk te kunnen vertrekken uit Singapore en door kunnen vliegen naar Brisbane (Australië). 
Deze vlucht verliep heel soepel, niks op aan te merken. Overigens gevlogen met Singapore Airlines waar ik alleen maar lovend over kan zijn. Erg vriendelijk en behulpzaam personeel, nieuwe vliegtuigen en alle vluchten waren stipt op tijd ( naar Brisbane zelfs 3 kwartier sneller dan gepland). 
Na een 8 uur durende vlucht aangekomen te zijn in Brisbane begon alles steeds meer een waas te worden. Ik wist echt niet meer of zaken nu gister of vandaag gebeurd waren, of het ochtend of avond of dag of nacht was. Ik kwam aan op de luchthaven om kwart voor 8 s’morgens. Op deze luchthaven heb ik (gelukkig) maar 4 uurtjes hoeven wachten.
Na een half uurtje vertraging kunnen door vliegen naar de eindbestemming Dunedin. Deze vlucht was iets minder soepel dan de vorige twee. Het was een veel kleiner vliegtuig dan de andere twee en (hierdoor) ook meer turbulentie. De landing in Dunedin verliep wat moeizaam doordat het erg hard aan het sneeuwen en aan het waaien was, maar uiteindelijk stond ik weer met beide voeten op de grond! Lokale tijd was 16:00. 

De aankomst:
Op het vliegveld werd ik opgehaald door Jan en Marloes Leunissen. Het was even een shock om van 35 graden in Singapore naar -1 en windkracht 6 te gaan in Dunedin! De grootste shock kwam toch wel toen ik aan de linker kant voorin de auto stappen en er geen stuur was maar een handschoenenvakje! Wat is dat eng zeg, om de eerste keer in een auto te zitten in een land waar links rijden heel gewoon is. Je schrikt bij ongeveer iedere auto die je tegen komt, omdat je het gevoel hebt dat ze aan het spookrijden zijn.
Eenmaal aangekomen in het huis van Jan en Marloes, na een apart ritje naar huis, was ik toch wel blij om weer ergens te zijn waar ik niet meer hoefde te verplaatsen binnen een paar uur. Niet lang na aankomst in het huis lekker gegeten en even later kwamen de leden van de band van Jan en Marloes aan, deze hebben namelijk op donderdagavond repetitie. (Ik ben dit nu ook aan het typen tijdens de repetitie.) Meteen al vier anderen leren kennen terwijl ik pas goed een uur of 3 in Nieuw-Zeeland was.
Na geluisterd te hebben naar de band-repetitie, gezamenlijk een zelfgemaakte appelcider gedronken om elkaar wat beter te leren kennen (er moet toch een excuus zijn om te drinken he). Uiteindelijk na een uur of 50 wakker te zijn geweest met bijna 3 uur slaap in de tussentijd toch gaan slapen om grofweg 23:15.

De eerste ochtend:
Om 08:00 wakker geworden op een niet zo heel mooie dag. Wat een omgeving. De natuur hier is zo geweldig mooi, alsof je in een sprookje zit. Na een ontbijt naar de winkel geweest, en een klein rondje door de stad gereden. De mensen hebben een compleet andere mind-set dan de mensen in NL. Ze zijn heel behulpzaam hier. Voor de rest van de dag wat gerust en vooral een rustige dag gehad. Erg grappig om te vermelden dat de supermarkten ook enkele Albert Heijn huismerk producten hebben zoals Tomaten-groentesoep, Zilveruitjes en appelmoes. Aan het eind van de dag eigenlijk geen last meer gehad van een jetlag of iets dergelijks, alleen nog wat moe. 
De tweede volle dag daar (Zaterdag) op stap geweest alla Nieuw Zeelands. De alcohol is hier erg duur dus mensen kopen bier in de supermarkt, gaan dan bij iemand thuis drinken tot een uur of 12 en gaan dan naar de stad en drinken zich voor de rest van de avond hooguit 1 pils. ( Één pils aan de bar kost al gouw een 8$). Het is doodnormaal dat iedereen zijn eigen drinken en eten meeneemt wanneer er iets georganiseerd wordt bij iemand thuis. Je neemt gewoon mee wat je lekker vind + een beetje extra en zo heeft niemand extra kosten. 
Uiteindelijk na een aantal pils (en bierpong) bij wat mensen thuis naar een kroeg gegaan en rond 4 uur op de bank beland bij wat (heel vriendelijke en gastvrije) mensen thuis. Uiteraard weer wakker geworden om 08:00 en zo fris als een hoentje. Maar toen de avond uiteindelijk begon… toen begon het toch wat lastig te worden. Tussen 20:00 en 21:30 toch zeker 10 keer in de stoel in de kamer in slaap gevallen voor de lekker warme houtkachel! Helaas hielt deze vermoeidheid uiteindelijk aan tot gisteravond (woensdag). 

De rest van de dagen diverse dingen gedaan; winkelen, de meest rare dingen eten zoals Taro (een soort aardappel-achtige wortel ter grote van een voetbal welke zo goed vult dat ik nog niet de helft van de grote van een normale aardappel opkreeg, naar “The end of the World” gereden welke een afgrond is langs de kust met een rand van 30-40m vrijwel loodrecht omlaag waarbij je een modderpaadje hebt om op te staan van grofweg een 60-80 cm breed. Oja, en het waait er een windkracht 7-8! Maar wat een uitzicht zeg, ongelofelijk. Ook ben ik op “Signal hill” geweest, dit is een heuvel waar een monument bovenop staan ter nagedachtenis aan de oprichters van Dunedin. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht over bijna de hele stad, de baai en wat andere bergen.

Vandaag was het weer begonnen met flink sneeuwen, na dat het sinds zondag heerlijk weer is geweest. Het temperatuurverschil tussen de twee dagen kan makkelijk 15 graden zijn. Je kan gewoon 4 seizoenen op 1 dag hebben.

Deze week ben ik ook naar mijn stageplaats toegegaan om kennis te maken met wat mensen waar ik komende Maandag moet gaan beginnen. Gelukkig allemaal leuke mensen. Ik kom dus in de zwembaden van de stad Dunedin stage te het lopen en dan vooral in de “ Moana Pool”. Dit heeft zo zijn voordelen zoals gratis zwembad toegang. (Oe yeah!)

Mijn saxofoon is al sinds 2 dagen in het land, hoewel de douane nog wat moeite ermee hebben dat ik een ding van een paar duizend euro opstuur met de post. Als het goed is zal hij morgen of maandag aan moeten komen in Dunedin en dan kan ik hem (met wat uitleg) gaan ophalen bij de douane hier in de stad.

Er zijn zo veel dingen die ik meemaak en wil delen, maar die gewoon te immens en overweldigend zijn om in woorden te kunnen worden uitdrukken! Ik zal een paar foto’s toevoegen om te proberen jullie een indruk te geven van hoe het hier is. Maar zaken als de vriendelijkheid/gastvrijheid van de mensen en de mind-set van mensen, die moeten jullie toch zelf Écht een keer meemaken ;). 

Ik zal proberen iedere week rond donderdag/vrijdag een stukje te schrijven over mijn ervaringen, maar ik betwijfel of het er iedere keer van komt om alles op te schrijven, maar ik doe mijn best!


Nog wat losse zaken die ik kwijt moet:
- Alle huizen zijn hier gemaakt van hout! Ze hebben geen centrale verwarming, de helft heeft centraal geregeld water, de andere helft gefilterd regenwater. De mensen met regenwater hebben het lekkerste water, het andere smaakt naar pure Chloor. 
- Er is nagenoegen geen Hoogbouw, omdat er toch genoeg plaats is. 
- De mensen zijn over het algemeen kleiner, maar veel sterker gebouwd als bij ons. Ze zien er soms agressief en gevaarlijk uit, maar wanneer ze hun mond open doen blijken het heel aardige, vriendelijke en gastvrije mensen te zijn! Ze geven veel minder om uiterlijk dan in NL hoewel ze heel erg sportief zijn. 
- Er zijn een restaurants waar je gewoon je eigen wijn mee naar toeneemt en alleen 5$ betaald voor “ de kurk”.
Een veel gegeten ontbijt is Witte bonen in tomatensaus op geroosterd brood (overigens best goed te doen)!
- Algemene indruk: SUPERVET !!! I LOVE IT !!!