Dunedin NZ blog deel 2

Blog NZ deel 2

Phoe, al iets meer dan twee weken hier. Er is weer zoveel gebeurd in deze (iets meer dan een) week. Even denken, afgelopen week…

Afgelopen weekend ( dus van 23 en 24 augustus) is een rustig weekend geweest. Op zaterdag was de buurman jarig en hebben we dit bij hem thuis gevierd met een uitgebreid diner en een paar drankjes. Vervolgens de rest van de avond doorgebracht in een studentenhuis in de stad om vervolgens bij weer iemand anders op de bank te eindigen.

Zondag de 24ste ben ik gaan “touren” met Jan en Marloes. We zijn een dikke anderhalf uur onderweg geweest en zijn om een aantal bergen heen gereden. Ik was helemaal uit het veld geslagen door de schoonheid van de natuur die we gewoon tegenkwamen door over de “ grootste” snelweg van het land te rijden. Het grappige is, dat ze hier geen file kennen. De enige keer dat er een file is, is wanneer er een landslide is geweest. Het was midden op de dag toen we deze tocht maakte, en we zijn denk ik welgeteld op de hele snelweg toch zeker 40 auto’s tegen gekomen in een anderhalf uur tijd. Het begrip snelheidsbeperking wordt hier overigens anders opgevat als bij ons. Bijvoorbeeld als je over een weg rijd waar een snelheidsbeperking geldt van een 80km/h, probeer dit dan niet te halen, want je zult het niet na kunnen vertellen! Op veel wegen die 80km/h zijn zou menig rallycoureur moeite hebben om die snelheid te halen en ook nog op de weg te kunnen blijven. Er zijn hier ook veel meer onverharde wegen dan bij ons, welke overigens gewoon perfect berijdbaar zijn als je niet probeert er met 100 overheen te vliegen.
Die zelfde zondag zijn we ook lang Baldwin street gekomen, dit is de steilste straat ter wereld. Deze straat heeft op het steilste stuk een stijgingspercentage van 35%. Het bovenste stuk is gemaakt van beton ipv asfalt, omdat dit anders omlaag zou lopen op de warmste dagen.

Maandag de eerste stagedag gehad bij de Moana Pool. Ik ben heeeel blij met mijn stageplaats! De collega’s zijn heel leuk, ik krijg steeds nieuwe uitdagingen en het is een zwembad! Ik moet gaan proberen de manier van rapporteren en andere zaken te verbeteren binnen het management van het zwembad naar de gemeenteraad toe.

Voor de rest was de werkweek eigenlijk een redelijk rustige week. Woensdag heb ik nog een pokeravond gehad met wat vrienden uit de stad. Was erg gezellig, alleen het opstaan op donderdagmorgen ging wat moeilijker.

Na een hele tijd gezocht te hebben na kamers en er ook een hoop gevonden te hebben had ik donderdagavond uiteindelijk (naar mijn menig) twee geschikte gevonden. Niet te ver van mijn werk en de stad. Om 20:00 uur bij de eerste gaan kijken, maar dat was het toch niet uiteindelijk. Om kwart over 8 waren we al bij de volgende, welke het uiteindelijk ook geworden is! Het mooiste van alles is, dat het tegenover mijn stageplaats is! ( Om jullie een idee te geven, mijn stageplaats is: 60 Littlebourne road Dunedin, en mijn aankomende woning is: 140 Londen street Dunedin.) De kamer is grotere dan de meeste kamers, de gezamenlijke ruimtes zijn redelijk groot en vooral schoner dan alle andere! Vanaf morgenavond (maandag 1 sept) kan ik erin. Het is ook heel goed betaalbaar. Goedkoper dan de meeste in NL, alleen hier is alles van hout dus ook kouder.

Vrijdag was de laatste dag van de eerste stageweek. De stage bevalt nog altijd erg goed, de mensen zijn heel vriendelijk en willen me helpen waar mogelijk. De avond heb ik doorgebracht met koken samen met Rick Leunissen in het studentenhuis waar hij woont. Erg leuke avond gehad.

Gister (zaterdag 30 aug) ben ik naar het schiereiland van Dunedin geweest. In een woord WOW. De natuur die je hier ziet is met geen pen te beschrijven en dan te bedenken dat het nog geen 30 minuten buiten de stad is. We zijn begonnen bij Sandy Mount, hier hebben we de auto geparkeerd en zijn we beginnen te lopen naar de Chasm. Dit is een uitkijkpunt aan de rand van een plek waar de rotswand als het ware gespleten is. Er is hier een bijna loodrechte wand omlaag van ettelijke tientallen meters ( 30-40m). Vervolgens hebben we onze toch vervolgd naar Lovers Leap. Dit is een uitkijkpunt waar in het verleden verschillende mensen zelfmoord hebben gepleegd nadat er problemen waren ontstaan met hun “lovers”. Het is een uitkijkpunt wat ook een tiental meters omlaag loopt. Helemaal beneden is een opening in de rotsen waardoor het water naar binnen komt. Het is praktisch onzichtbaar tot dat je bijna op de rand staat, ook het geluid van het water hoor je pas wanneer je heel kort bij bent. Vervolgens zijn we om de berg heen gelopen om aan de kant van de parkeerplaats naar het hoogste punt van de berg te klimmen. Op de top van de heuvel is iets gemaakt om aardbevingen te meten en je hebt hier uiteraard een ge-wel-dig uitzicht. Het uitzicht is echt erg mooi. Het grappige is dat aan de kant van de Chasm en de parkeerplaats het erg hard waait, terwijl het aan de kant van Lovers Leap praktisch wind en geluidstil is.

We zijn vervolgens weer terug gelopen naar de auto en naar Allens Beach gereden. Dit is een broedplaats van Aalscholvers, Pinguins en een favoriete vakantiebestemming van de Zeeleeuwen. helaas hebben we geen van de 3 gezien, wat we ook al verwacht hadden, maar het is gewoon een sprookjesachtige locatie. De rotswanden, de fel blauwe zee, hier en daar een uitstekende rots in het water en achter je de duinen en de bergen. Hier hebben we ook een uur op het strand gepicknickt en genoten van de prachtige golven en regenbogen die ontstonden door de nevel van de harde wind + hoge golven.

Als laatste zijn we toen naar de albatros kolonie geweest. Hier zit een beschermde meeuwen soort en albatrossen. Het was van tevoren bekend dat ze momenteel niet aan het broeden zouden zijn, maar ook hier was het uitzicht geweldig. En de wind was hier nog harder! Het waaide zeker een stevige windkracht 6 met waarschijnlijk windstoten naar een 7.

Uiteindelijk s’avonds lekker niks gedaan want de vermoeidheid begon toch wel op te spelen.

Vandaag is het alweer heerlijk weer net als de afgelopen dagen. Het grappige is dat de daadwerkelijke temperatuur koud genoeg is om je adem te kunnen zien, maar het door de zon zo warm aanvoelt dat je lekker buiten in de zon kan zitten zonder jas alsof het zomer is!

Morgen wordt de eerste avond in de eigen kamer, spannend! Ben benieuwd hoe het gaat worden, ik het uiteraard al van binnen gezien, maar het blijft toch apart.

Ik maak steeds zo veel dingen mee, dat als ik alles zou willen vastleggen, ik non-stop zou moeten typen en foto’s maken om vervolgens tot de conclusie te komen dat het maar een slap aftreksel is van de werkelijke ervaring. Het is echt geweldig hier.

Ik heb overigens weer wat rare dingen gegeten! Zoals brood, hierop spaghetti met saus en meatballs, kaas en daar weer een boterham bovenop, dit in zijn geheel in een toaster, 2 minuten wachten en smakelijk! Het bevalt eigenlijk best wel goed om s’morgens lekker warm te eten ipv droge boterhammen met pasta of iets dergelijks. Een ander ontbijt was: Worstjes ( een soort bbq worst) met scrumbled eggs, witte bonen in tomatesauce en geroosterd brood. Ook dit was eigenlijk best wel lekker. Ik denk dat ik langzaam maar zeker begin te evolueren naar een Kiwi.

Ik ga denk ik proberen nu per dag het bij te houden en vervolgens 1x per week het gewoon op internet te zetten ipv steeds 1 dag in de week 3 uur zitten nadenken over wat wel en niet op te schrijven en wanneer wat ook alweer was.

Groeten vanuit Dunedin NZ

Rene (de Kiwi in opleiding) Janssen